Resurrexit sicut dixit, Alleluia!

"Resurrexit sicut dixit, Alleluia!"

"Zmartwychwstał, jak powiedział, Alleluja!"

        Z okazji świąt Wielkiej Nocy życzymy, by Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa umacniało w Was wiarę we wszechmoc Bożą, nadzieję na osiągnięcie życia wiecznego oraz miłość do Boga i innych ludzi. Niech ten świąteczny czas przepełniony będzie radością ze zwycięstwa Syna Bożego oraz rodzinną atmosferą w Waszych domach. Alleluja!

Dies Cenae Domini

          Szczęść Boże!
          "Wielki Czwartek jest przede wszystkim rocznicą ustanowienia sakramentów Ołtarza i Kapłaństwa.
          Eucharystia ustanowiona w czasie Ostatniej Wieczerzy jest owocem i uobecnieniem ofiary krzyżowej. Chleb i wino, które Pan Jezus wybrał na postacie Najświętszego Sakramentu, symbolizują zjednoczenie. Wiele ziaren łączy się w jednym chlebie, sok wielu winogron tworzy wino. W czasie Ostatniej Wieczerzy Pan Jezus podkreślił ważność przykazania miłości bliźniego, a w modlitwie arcykapłańskiej modlił się o wzajemną miłość między członkami Kościoła.
          W czasie Mszy świętej celebrans konsekruje oprócz hostii mszalnej komunikanty przeznaczone do Komunii duchowieństwa i wiernych, a także hostię przeznaczoną do wystawienia w Bożym Grobie. Jest życzeniem Kościoła, aby wierni licznie przystępowali w dniu dzisiejszym do Komunii świętej i oddawali się uczynkom miłości chrześcijańskiej."

Mszał Rzymski, Pallottinum 1963

Wielki Post 2015

"Wszechmogący, wieczny Boże, Ty przez post ciała uśmierzasz wady, podnosisz ducha, udzielasz cnoty i nagrody przez Chrystusa, Pana naszego." (z prefacji wielkopostnej)

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

         Kochani, w dniu wczorajszym, przeżywając Środę Popielcową, rozpoczęliśmy zbawienny okres Wielkiego Postu.

         "Oficjalna nazwa Wielkiego Postu brzmi "Święta Czterdziestnica" (Quadragesima). Okres 40-dniowy został uświęcony w dziejach zbawienia: Mojżesz przebywał 40 dni na rozmowie z Bogiem; Eliasz odbył 40-dniową pielgrzymkę do góry Horeb; 40 lat trwała wędrówka Izraelitów do Ziemi Obiecanej. Wreszcie Syn Boży poprzedził swoją działalność 40-dniowym pobytem na pustyni, spędzonym na modlitwie i poście. Za przykładem Zbawiciela Kościół poświęca 40 dni na odnowienie życia duchowego swoich dzieci.

          W okresie Wielkiego Postu mamy się zajmować "słowem, który pochodzi z ust Bożych", czytając Pismo święte i słuchając kazań. Przede wszystkim bierzemy udział w liturgii oraz nabożeństwach ku czci Męki Pańskiej: w Gorzkich Żalach i Drodze Krzyżowej.

          Główne wyrzeczenia, które nakazuje Kościół Święty Matka nasza w tym okresie, to post i powstrzymywanie się od zabaw. Powinniśmy również praktykować jałmużnę dla chorych i biednych, bo - jak pisze św. Leon: "jak woda gasi ogień, tak jałmużna gasi grzech".

         Kościół wzywa wszystkie swoje dzieci, aby rozważając Mękę Pańską oczyszczały się przez szczerą skruchę i uczynki pokutne. "Rozdzierajcie serca wasze, a nie szaty wasze; nawróćcie się do Pana, Boga waszego" (Jl 2, 13)."

Mszał Rzymski, Pallottinum 1963

Epifania

"Omnes de Saba venient, aurum et thus deferentes, et laudem Domino annuntiantes."

"Wszyscy z Saby przybędą, przynosząc złoto i kadzidło i głosząc chwałę Panu."

       Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

       "Obchodzimy dzień święty, wsławiony trzema cudami: dzisiaj gwiazda przywiodła Mędrców do żłóbka, dzisiaj na godach woda przemieniła się w wino, dzisiaj Chrystus chciał być ochrzczony w Jordanie przez Jana, aby nas zbawić."

       Oficjalna nazwa święta brzmi: Epifania. Terminem tym Grecy określali uroczysty wjazd władcy. Święcimy dzisiaj przybycie na ziemię wielkiego Króla, którego panowanie ogarnia nie tylko wszystkie kraje, ale cały wszechświat. Cała tradycja chrześcijańska widzi w Mędrcach ze Wschodu pierwociny narodów pogańskich. Za nimi w bramy Kościoła Chrystusowego wchodzą coraz to nowe ludy.

       Dary Mędrców mają znaczenie symboliczne. Oznaczają godność królewską Chrystusa (złoto), wypływającą z połączenia się natury ludzkiej (mirra) z Boską (kadzidło). Dlatego wyrażają one samego Zbawiciela.

       W kościołach poświęca się dzisiaj te dary oraz kredę przeznaczoną do oznaczania drzwi domów inicjałami trzech Mędrców i datą roku. Zwyczaj ten wiąże się z obrzędem ogłaszania w dniu dzisiejszym świąt ruchomych. W pierwsze wielkie święto roku cywilnego w katedrach i głównych kościołach po Ewangelii kantor ogłasza daty niedziel i świąt okresu wielkanocnego." 

Mszał Rzymski 1963, Pallottinum

Rok łaski od Pana

                                                          Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
          Kochani, wchodzimy w nowy rok kalendarzowy. Wiąże się to z licznymi postanowieniami, nadziejami i planami. Ale musimy także pamiętać o wdzięczności za rok, który przeminął...
          Jak wszyscy wiemy - dary, które od Pana Boga otrzymujemy, nie są czymś, na co sobie zapracowaliśmy; nie są efektem czy skutkiem naszych dobrych czynów. Wszystko, co Pan nam daje, ofiaruje nam tylko ze Swojej łaskawości. Pomyśl zatem, jak wykorzystałeś podarunki, które otrzymałeś w ciągu minionego już roku... Zastanów się, jak przeżyłeś zbawienny czas Wielkiego Postu i największą tajemnicę naszego zbawienia, którą i w 2014 roku przeżywaliśmy - Zmartwychwstanie Pańskie. Przemyśl Twoją duchową postawę podczas Adwentu oraz niedawno obchodzonych Świąt Narodzenia Pańskiego. Pomyśl, młody człowieku, jak przeżyłeś dar jubileuszu - stulecia męczeńskiej śmierci błogosławionej Karoliny...
          Także i nowy rok kalendarzowy jest znakiem szczególnej łaski Pana Boga względem nas, ludzi. W Świętej Ewangelii według Łukasza czytamy:
"Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski od Pana." (Łk 4, 18-19)
           W słowach tych Pan Jezus miał na myśli Rok Jubileuszowy ku czci Jahwe, który Izraelici obchodzili co 50 lat. My zaś możemy interpretować to względem naszego życia. Bóg daje nam kolejny rok, aby i w nim obdarować nas Swą łaską. Daje nam 365 dni, aby każdego tego dnia rozlewać na nas Swe światło. My natomiast musimy pozwolić Panu przeniknąć nasze życie, nasze wnętrze. Musimy dobrowolnie zgodzić się na Boże działanie w naszych sercach.
           Kiedy planujemy już pewne przedsięwzięcia na nowy rok, warto przypomnieć sobie, że: "Nasze plany i nadzieje coś niweczy raz po raz. Tylko Boże Miłosierdzie nie zawodzi nigdy nas".
           Módlmy się zatem, aby Jezus, który na umieszczonym wyżej dobrze nam znanym obrazie wyciąga Swą rękę w geście błogosławieństwa, obficie nas nim obdarzył. Umiejmy otworzyć się na Pana Boga i
powtórzyć z pełną świadomością słowa hymnu dziękczynnego, który wczoraj, kończąc "stary rok" zabrzmiał w większości świątyń - Te Deum:

"Ze świętymi w blaskach mocy

wiecznej chwały zlej nam zdroje.

Zbaw, o Panie, lud sierocy,

błogosław dziedzictwo Swoje!"

Ad maiorem Dei gloriam