Epifania

"Omnes de Saba venient, aurum et thus deferentes, et laudem Domino annuntiantes."

"Wszyscy z Saby przybędą, przynosząc złoto i kadzidło i głosząc chwałę Panu."

       Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

       "Obchodzimy dzień święty, wsławiony trzema cudami: dzisiaj gwiazda przywiodła Mędrców do żłóbka, dzisiaj na godach woda przemieniła się w wino, dzisiaj Chrystus chciał być ochrzczony w Jordanie przez Jana, aby nas zbawić."

       Oficjalna nazwa święta brzmi: Epifania. Terminem tym Grecy określali uroczysty wjazd władcy. Święcimy dzisiaj przybycie na ziemię wielkiego Króla, którego panowanie ogarnia nie tylko wszystkie kraje, ale cały wszechświat. Cała tradycja chrześcijańska widzi w Mędrcach ze Wschodu pierwociny narodów pogańskich. Za nimi w bramy Kościoła Chrystusowego wchodzą coraz to nowe ludy.

       Dary Mędrców mają znaczenie symboliczne. Oznaczają godność królewską Chrystusa (złoto), wypływającą z połączenia się natury ludzkiej (mirra) z Boską (kadzidło). Dlatego wyrażają one samego Zbawiciela.

       W kościołach poświęca się dzisiaj te dary oraz kredę przeznaczoną do oznaczania drzwi domów inicjałami trzech Mędrców i datą roku. Zwyczaj ten wiąże się z obrzędem ogłaszania w dniu dzisiejszym świąt ruchomych. W pierwsze wielkie święto roku cywilnego w katedrach i głównych kościołach po Ewangelii kantor ogłasza daty niedziel i świąt okresu wielkanocnego." 

Mszał Rzymski 1963, Pallottinum

Rok łaski od Pana

                                                          Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
          Kochani, wchodzimy w nowy rok kalendarzowy. Wiąże się to z licznymi postanowieniami, nadziejami i planami. Ale musimy także pamiętać o wdzięczności za rok, który przeminął...
          Jak wszyscy wiemy - dary, które od Pana Boga otrzymujemy, nie są czymś, na co sobie zapracowaliśmy; nie są efektem czy skutkiem naszych dobrych czynów. Wszystko, co Pan nam daje, ofiaruje nam tylko ze Swojej łaskawości. Pomyśl zatem, jak wykorzystałeś podarunki, które otrzymałeś w ciągu minionego już roku... Zastanów się, jak przeżyłeś zbawienny czas Wielkiego Postu i największą tajemnicę naszego zbawienia, którą i w 2014 roku przeżywaliśmy - Zmartwychwstanie Pańskie. Przemyśl Twoją duchową postawę podczas Adwentu oraz niedawno obchodzonych Świąt Narodzenia Pańskiego. Pomyśl, młody człowieku, jak przeżyłeś dar jubileuszu - stulecia męczeńskiej śmierci błogosławionej Karoliny...
          Także i nowy rok kalendarzowy jest znakiem szczególnej łaski Pana Boga względem nas, ludzi. W Świętej Ewangelii według Łukasza czytamy:
"Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski od Pana." (Łk 4, 18-19)
           W słowach tych Pan Jezus miał na myśli Rok Jubileuszowy ku czci Jahwe, który Izraelici obchodzili co 50 lat. My zaś możemy interpretować to względem naszego życia. Bóg daje nam kolejny rok, aby i w nim obdarować nas Swą łaską. Daje nam 365 dni, aby każdego tego dnia rozlewać na nas Swe światło. My natomiast musimy pozwolić Panu przeniknąć nasze życie, nasze wnętrze. Musimy dobrowolnie zgodzić się na Boże działanie w naszych sercach.
           Kiedy planujemy już pewne przedsięwzięcia na nowy rok, warto przypomnieć sobie, że: "Nasze plany i nadzieje coś niweczy raz po raz. Tylko Boże Miłosierdzie nie zawodzi nigdy nas".
           Módlmy się zatem, aby Jezus, który na umieszczonym wyżej dobrze nam znanym obrazie wyciąga Swą rękę w geście błogosławieństwa, obficie nas nim obdarzył. Umiejmy otworzyć się na Pana Boga i
powtórzyć z pełną świadomością słowa hymnu dziękczynnego, który wczoraj, kończąc "stary rok" zabrzmiał w większości świątyń - Te Deum:

"Ze świętymi w blaskach mocy

wiecznej chwały zlej nam zdroje.

Zbaw, o Panie, lud sierocy,

błogosław dziedzictwo Swoje!"

Ad maiorem Dei gloriam